четверг, 15 сентября 2011
στίχοι
Μοιάζουν οι ώρες να' ναι μεγάλες ανηφόρες
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
μοιάζουν οι ώρες να πέφτουν πάνω μου σαν μπόρες
κι οι αναμνήσεις να ρίχνουν πάλι κεραυνό
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο
βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ
Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα
Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ
πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος
αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό
Μοιάζουν οι ώρες να' ναι αφιλόξενες σα χώρες
όπου δεν βρίσκω το καταφύγιο που ζητώ
μοιάζουν οι ώρες να 'ναι μεγάλες ανηφόρες
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο
βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ
Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα
Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ
πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος
αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό
-
-
17.09.2011 в 22:12-
-
18.09.2011 в 00:27Слова тяжелые подъемы, которые я пытаюсь преодолеть
И этим я живу
Время словно гроза обрушивается на меня
И воспоминания ранят словно молния
Все еще болит моя душа
Я плачу, как ребенок, когда думаю о тебе
Часы молчания, часы на работе и в машине
Утром и вечером я пытаюсь тебя забыть
Где же любовь, которая вознесла меня на небеса
И как мне не разбиться падая оттуда
Где же любовь, которая докажет мне
Что все это не было виденьем.
Тянутся часы, похожие друг на друга,
Как негостеприимные страны, где я ищу убежища
Тянутся часы, похожие друг на друга
Слова тяжелые подъемы, которые я пытаюсь преодолеть
И этим я живу
-
-
18.09.2011 в 01:57У меня такая же жизнь